Joris

47 jaar – Regio Hageland
Vrijwilliger sinds 2020

Ik was al even op zoek naar een mogelijkheid om leerhulp te geven. Omdat mijn kinderen nu wat groter geworden zijn, en omdat ik zelf in mijn leven veel kansen heb gekregen, wou ik graag iets doorgeven aan anderen. Maar het moest te combineren zijn met mijn voltijdse job. Mijn schoonzus zei me dat Auxilia me met open armen zou ontvangen. En dat klopte.

In september 2020 ging ik aan de slag als vrijwilliger-begeleider. Op zondagochtend gaf ik een uurtje per week wiskunde aan een jongen uit het vierde middelbaar. Eerst focusten we op wat hij die week op school had gezien of bereidden we samen een toets voor. Naar het einde van het jaar toe zijn we overgeschakeld op het maken van een weekplanning. Daarmee heeft hij een duidelijk overzicht van welke toets hij wanneer kan beginnen voorbereiden. Ik begeleid hem nu vooral met dat zelfstandig leren. Het is de bedoeling dat hij zo zelfstandig mogelijk wordt en dat zijn zelfvertrouwen groeit.

Dat extra duwtje in de rug lijkt hem goed te doen. Er gaat geen maand voorbij of ik krijg wel een berichtje van dank van zijn mama. Daarvoor doe ik het niet, maar het is fijn om te zien dat mijn hulp gewaardeerd wordt. De jongen zelf noemt mij thuis ‘de coach’. Door die kleine dingen zie ik dat ook hij mijn begeleiding apprecieert.

Naast de begeleiding ben ik ook actief in de regioploeg van het Hageland. Ik neem daar de intakegesprekken op mij, wat wil zeggen dat ik langsga bij kandidaat-vrijwilligers om hen wat meer uitleg te geven. Tijdens dat gesprek proberen we samen af te tasten of dit soort vrijwilligerswerk iets voor hen is. Auxilia-vrijwilligers zijn vooral geduldig en kunnen zelfstandig werken, want de begeleiding doe je één-op-één met je leerling. En vaak hechten ze belang aan bijleren, vorming en onderwijs.

Ik heb de smaak van Auxilia ondertussen helemaal te pakken. Toen bleek dat Auxilia op zoek was naar een nieuw bestuur, heb ik me dan ook kandidaat gesteld en ben ik ondervoorzitter geworden. Daar is ons doel om de werking van Auxilia op lange termijn en op een duurzame manier uit te bouwen en te versterken.

“Mijn leerling noemt mij thuis ‘de coach’. Door die kleine dingen zie ik dat hij mijn begeleiding apprecieert.”

Meer verhalen

Het verhaal van Ann en Brigitta: “Brigitta ziet mij als een vertrouwenspersoon. We hebben een hele goede band.”
Lees meer
Het verhaal van Luc: “Niet iedereen heeft het thuis gemakkelijk. Ik vul aan waar ouders tekortschieten door allerlei omstandigheden.”
Lees meer

Zin om vrijwilliger te worden?

Ontdek of dit iets voor jou is.

Word vrijwilliger

Nieuwsgierig naar onze visie?

Ontdek wat ons drijft.

Over ons